Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində təhsil alıb (1963-1968). Əmək fəaliyyətinə Mehri rayonundakı Maralzəmi kənd ibtidai məktəbin müdiri kimi başlayıb (1964-1968). “Sovet Ermənistanı” redaksiyasında ədəbi işçi (1966-1968), Cəfər Cabbarlı adına İrəvan Azərbaycan Dövlət Dram Teatrının direktoru (1968-1984), “Gənclik” nəşriyyatının baş redaktor müavini (1984-1986), baş redaktoru (1986-1992) vəzifələrində işləyib. Ermənistan Yazıçılar İttifaqında idarə heyətinin üzvü və Azərbaycan ədəbiyyatı dərnəyinin sədri (1980-1984), Ermənistan Teatr Cəmiyyəti idarə heyətinin üzvü (1974-1984) olub. Azərbaycan Respublikası Prezidentinin millətlərarası münasibətlər üzrə müşaviri (1992-1993), milli siyasət məsələləri üzrə dövlət müşaviri (1993-2005), Milli Azlıqlarla və Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət müşaviri (2005-2006), Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət Komitəsinin sədri (2006-2012) olub.
“Nəyin var?” adlı ilk şeiri “Ədəbi Ermənistan” almanaxında (1963) dərc olunub. O vaxtdan dövri mətbuatda müntəzəm çıxış edir. Poetik yaradıcılıqla bərabər bədii tərcüməyə də xüsusi diqqət verir. Bir çox klassik və müasir yazıçıların əsərlərini, V.Şekspirin “Yaxşı qurtaran iş yaxşıdır” pyesini, H.Biçer Stounun “Tom dayının koması” romanını dilimizə çevirib. “Məhəbbət yaşayır hələ”, “Məni qınamayın”, “Mənzil əhvalatı” pyesləri Bakı, Yerevan, Naxçıvan, Ağdam və digər teatr səhnələrində oynanıb. 1989-cu ildə erməni təcavüzünə etiraz əlaməti olaraq Ermənistan Əməkdar mədəniyyət xadimi fəxri adından imtina edib.
“Şöhrət” ordeni (2004), Gürcüstan və Dağıstanın “Ləyaqət” ordeni ilə təltif olunub. Çuvaşıstan Respublikasının ali ədəbi mükafatı – Paydulla İskeyev adına Çuvaş Beynəlxalq Ədəbi Mükafatı laureatıdır. Əməkdar incəsənət xadimidir (1991).
Bu günlərdə 80 yaşına qədəm qoyan Hidayət müəllimin Zəngəzur nəfəsli, Vətən qoxulu şeirlərindən “Vətən səsi”nin oxucularına təqdim edirik.
ZƏNGƏZUR
Dayım Əli Məmmədovun unudulmaz xatirəsinə
1. Harda xəstələnsəm...
Bir asta yeri dağ cığırlarla -
Qar uçar,
daş qaçar,
qaya sürüşər...
Aranda dayanıb uca dağlara
Boylanmaq istəsən,
papağın düşər.
Dəli çağlayanlar hayqırar, çaxar,
Durnalar
karvanı olar göylərin.
Gözəllik
çaylara qoşular, axar,
Dağlar fikirlidir,
dərələr - dərin...
Bu ulu diyarın hər çəhlimini
Çəkmişəm ömrümün varaqlarına.
Harda xəstələnsəm, a dostlar, məni
Çatdırın Zəngəzur yaylaqlarına.
Görüb qartalların öz yuvasını
Çinara dönərəm,
dağ olaram mən.
Udub zirvələrin saf havasını,
Davasız-dərmansız sağalaram mən.
2. Təbiət tərifləyib
Bura durnagözlü bir diyardır ki -
Tale gözəlliyi yerə səribdir.
İydəli, söyüdlü ilk bahardır ki,
Ana təbiətdən təriflənibdir...
Mığrı gecələri qəndiltək yanar -
Ulduzlarmı yerə tökülüb, nədir?
Xəllərgə çayının nəğməsi ki, var,
Təbiət dilində min hekayədir...
Qafanın qəribə səfası vardır;
Arxası söykənmiş uca dağlara,
Dağ yolu - alnının qırışlarıdır,
Sinəsi oxşayır ilkin bahara.
Zəngəzur - bir sevən nəğməli ürək:
təzadlı,
zirvəli,
bağlı-bərəli.
Bir əli yapışıb Arazdan bərk-bərk,
Buludlarda itib o biri əli.
Qəcəldən arana baş alan yellər
Dəli Koroğlunun telli sazımı?
Dibsiz dərələrin bəs nə gileylər? -
Dərələr
ömrünün etirazımı?
Üçtəpə
təpədən-dırnağa çiçək,
Qayalar anadan haça olubdur.
Sinəsindən ötmüş qoç igidlərtək
Zəngəzurun başı uca olubdur.
3. Babamın yaşıdı,
mənim yaşıdım
Çoban çarığının bağı açılıb,
Cığırlar
dağların yaşı olubdur.
Ələngəz
babamla qoşa qocalıb,
Qırx dörddə mənimlə bir doğulubdur!
Hicran harayı var hər gur bulaqda,
Neçə nər qəhrəman burdan su içib.
İndi mən gəzdiyim bu düzdən, dağdan,
İldırım vüqarlı igidlər keçib.
Qan-qada görübdür burda babalar;
Yüz kəndin torpağı - daşı itibdir.
Lökdə bir meşənin məzarlığı var -
Kötük - başdaşların yaşı itibdir.
Qaşlar çatılıbdır burda bir vaxtlar,
Nifrətlər, qəzəblər aşıb-daşıbdır.
Zəngin sərvətiylə öyünən diyar
Bir vaxt lütləriylə məşhurlaşıbdır.
Quraqlıq çox erkən qovub baharı,
Çörəksiz yetimin bənizi solub.
"Kasıb" Zəngəzurun qızılı-varı
"Səyyah" ingilisin cibinə dolub.
Zəngəzur lütləri gəzib hər yanı,
Dolaşıb kədərli, diyarbadiyar.
Bəzən də tökülən günahsız qanı
Tarixdə qalıbdır acı yadigar.
4. Payızla qış arasında
Ələngəzdən Zəngəzura baxıram -
Dağların başında duman görünür.
Ürəyimi yandırıram, yaxıram,
Yalçın qaya,
sürü,
çoban görünür...
Duman kəmər kimi qurşanıb dağa.
Gecə...
kəmər qaşı - göydə min ulduz!
Bir az istiləşib qaynar bulaq da,
Təpələr - kədərli,
qayalar - yalqız.
Bu yerin payızı, yoxsa qışıdır? -
Qışın özünə yurd axtarışıdır? -
Çoban daş başında...
tonqal alışır,
Payız qışa
qış payıza qarışır...
5. Zəngəzurdur!
Bu el çeşmə məskəni,
Lilparlıdır suları.
Vəcdə gəlir insanın
İstəyi, arzuları.
Burda hər qarış torpaq
Gözəlliyin quludur,
Hər daş, hər iz, hər bulaq
Müqəddəsdir, uludur.
Tale tərifləyibdir,
Hər cizgisi yerində -
nər artıq şey, nə qüsur,
Bir söz: - gözəllik yurdu
Zəngəzurdur,
Zəngəzur!
Bağlarına dayan, bax!
Dağlarına boylan, bax!
Dərəsinə, düzünə,
Qayasına hər an: bax!
Arxlarına pıçılda
Ürəyində nəyin var?
De, köksünü sıxmasın
Kədər, həyəcan, qubar.
De, dinləyər dərdini,
Əlac eləyər sənə.
De, boşaldar qəlbini
Göylərin qübbəsinə.
Burda her şey minnətsiz,
Dünya büllurdan - büllur.
Bir söz, dolaşdığın yer
Zəngəzurdur,
Zəngəzur!
Harda qarşına çıxsa
Təmənnasız yaxşılıq,
Harda üzünə gülsə
Mehribanlıq, xoş qılıq,
Sevgin qanad açaraq
Zirvələrdə dolansa,
Harda yaran sağalsa,
Harda ömrün uzansa,
Harda qəlbinə dolsa
İnam, əzəmət, qürur -
O yerin əzəl adı,
İndiki gözəl adı
Zəngəzurdur,
Zəngəzur!
1965, iyun-dekabr
1975, fevral
Hazırladı: Mina RƏŞİD