Bir günü, bir ömrə yazana şükür

İstedadlı şair Elməddin Nicat 1982-ci il avqustun 23-də Kəlbəcər rayonunun Zəylik kəndində anadan olub. 1999-2003-cü illərdə Gəncə Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsində təhsil alıb.

2013-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının fəxri üzvüdür. Şeirləri müxtəlif mətbu orqanlarda dərc olunub. “Dağlar, yuxunuz çin olsun” şeirlər kitabının müəllifidir. Bu gün Elməddin Nicatın doğum günüdür, onu təbrik edir və Kəlbəcər havalı şeirlərindən “Vətən səsi”nin oxucularına təqdim edirik.

Məmməd Dəmirçioğluna

Tanrı dağındakı Şaman babama-

Qan qoxan yuxumu yozana şükür.

Gecədən sabaha uluyan qurda

Sübh çağı oxunan azana şükür.

Ağrım ürəyimdə, girgim içimdə,

Könlü ovuduram sürgün içində.

Bir ömür yaşadıq bir gün içində...

Bir günü, bir ömrə yazana şükür!

Ruhun bənnasıdır uca söz kəsən

Könlü sevdalılar bilir, sən nəsən.

Şair - bal arısı, söz üstə əsən

Şan üstə sızlayan xəzana şükür.

Həsrət qovuşmaqdır, qovuşmaq həsrət,

Bir açıq gözüm var o da bəsirət.

Tanrıdan danışan şairə heyrət

Ürfandan oxuyan ozana şükür.

BU TALE DEDİYİN

Bu tale dediyin su dəyirmanı,

Üyüdər ömrünü dən əvəzinə.

Nə illər itirdik göz qırpımında,

Nə anlar yaşadıq gün əvəzinə.

Ürəkdə çatı var keçən qışların,

Dərd baxır ağrıma, çatıb qaşların.

Üzüm nahar yeri qaranquşların,

Göz yaşı səpirəm dən əvəzinə.

Dil-dil oxutmadım qumru yarı da,

Gərək ki, adamı Tanrı yarıda.

Daha saxlayıram ömrü yarıda,

Verirəm, yaşayar kim əvəzimə?!

ŞƏHİDİM!

Bu il cəbhənin müjdəçiləri göyərçinlər yox,

ilan ağzından çıxmış mərmilər oldu,

Şəhidim!

Nədir üzündəki bu nur, bu işıq,

Bığ yerin yenicə tərləyib

Nə tez şığıdın ölümə

Şəhidim!

Barmağını üzük sıxdı, ürəyini həsrət,

Sevginə sərhəddən başladın,

Toyun çalınmadı, bu nə qismət!

Şəhidim!

Körpəni buraxıb tabutuna sarıla bilmədi anan,

Aranızda qaldı uşağın,

Şəhidim!

Oğlun şəklini əlində saxlaya bilmir,

Sənə böyüdülən şəkil,

Oğlundan böyük,

Şəhidim!

Sevdiyin qıza yazdığın məktubu oxudu,

Səndən sonra əsgər gedəcək biri.

Daşını atdı qız sevməyin,

Dəfn etdi içində eşqini diri-diri,

Ürəyi bağlı gedəcək xidmətə,

Şəhidim!

Bütün şəhid atalarının,

elə bil hamısı eyni boydadı,

ağrı baxışlarını köhnəldib

əyinlərindəki paltar kimi.

boyunları düşüb sol çiyinlərinə

ürəyindən yıxılırlar, onları ayaqda

sol qolları üstündəki

tabutunuza bükülən bayraq saxlayır,

Şəhidim!

Əlvida demirəm, cənab general,

Sənin görüşünə Qarabağdan gələcəm.

Qələbə muştuluğu ilə.

Zəfər qaravuluna düzərsən şəhidlərimi,

ŞƏHİDİM!

AKİF SƏMƏDƏ

Kəlbəcər hara qayıtsın,

Kəlbəcərə biz qayıdaq.

Akif Səməd

Bəxtəvərdik, kef eylərdik,

Qəribliyə ögeylərdik.

Əl verməyən bədöylərdik,

Bizlərə kəmənd atdılar.

Köksüm altı yurd qorudu,

Yağmalandı yurd qurudu.

Gözü kimi yurd qorudu,

Göydəmir, səmənd atdılar.

Kimsə keçməz keçiddilər,

Bizi candan keçirtdilər.

Dərə-dərə kiçiltdilər-

Tovlayıb kənd-kənd atdılar.

Toy oldu toya gəlmədi,

Çapıb da haya gəlmədi.

Bilmədin niyə gəlmədi?-

Ay Akif Səməd, atdılar.

QAPINA GƏLMİŞƏM

Məmməd İsmayıla

Əvvəldən taleyi kür idim özüm,

Baxıb göz yaşıma kiridim özüm.

Açıb doqqazının kilidin özüm