28.02.2023, 10:01 252
- Bu gün Qərbi azərbaycanlıların bircə arzusu var. O da, doğma torpaqlarına qayıtmaq, onun havasına, buz bulaqlarına, dağlarına, ata-baba ruhuna qovuşmaqdı. Prezident İlham Əlieyevin ötən ilin dekabr ayında Qərbi Azərbaycan İcmasının inzibati binasının açılışında bir qrup azərbaycanlılarla görüşü onların doğma yurd yerlərinə qayıtmağa olan inamlarını daha da gücləndirdi.
Qərbi Azərbaycanın Vedi mahalının Qarabağlar kəndindən deportasiya edilən Bahar Əhmədovanın bu gün 95 yaşı olsa da, o dəhşətli anları unutmayıb.
Beş uşaqlı ailənin böyük övladı Bahar Əhmədova kimi onda çoxları bilmirdi ki, ac-susuz, vaqonlarda donaraq güclə aparıldıqları naməlum istiqamət onları Vedidən, doğma Qarabağlardan uzaqlaşdırır.
Bu gün Bahar nənə 1948-1949-cu illərdə Qərbi azərbaycanlıların qədim ata-baba yurdundan sürgün olunduqlarını belə xatırlayır. Deyir ki, 1949-cu ilin noyabr-dekabr aylarında ermənilər vəhşi kimi bizi vaqonlara yığdılar. Heç nə götürə bilmədik. Ancaq əynimizdəki paltarla gəldik. Bütün mal-mülkümüz düşmənə qaldı.
Bahar nənə hələ uşaqlıqdan eşitdiklərini də, unutmayıb. Deyir ki, ermənilər əzəldən bizə düşmən olublar. Onlar dəfələrlə bizi öz yurdumuzdan ayırıblar. Nənə-babalarımız da, onların başımıza açdığı müsibətlərdən danışardılar...
Bahar nənənin ailəsi elə o vaxtdan da Biləsuvarın Bağbanlar kəndinə sığınıb: “1969-cu ildə Heydər Əliyev hakimiyyətə gəldi. Ondan sonra bizə ev, torpaq verdilər”.
Qarabağlarda bizim hər bir şəraitimiz var idi. Novruz, Qurban, Ramazan bayramını keçirirdik. Ölürəm o bulaqlardan ötrü, Vətən yaddan çıxmır, deyir, Bahar nənə...
Bahar nənənin bacısı oğlu Ələsgər Əhmədov da, doğma torpaqlardan danışır. Deyir ki, o yerlər çox gözəldi. Ona görə də, həmişə ora getməyə can atırdım. Nəhayət 1988-ci ildə doğma torpaqlarımızı, Vedini gedib gördüm. Burada qoz ağacını, o sal daşları gördüm. Nifrət elədim o düşmənə ki, bizi öz gözəl, doğma yurdumuzdan illərdi ki, belə didərgin salıb.
Hazırladı: Mina RƏŞİD
